Öz
Dil, hayatın bütün alanları ile ilgili bilgi edinmenin ve bireyler arası iletişimin sağlanmasında temel görevlerden birini yerine getiren en önemli araçlardan biridir. Herhangi bir toplumun gelenek ve göreneklerini öğrenmeyi sağlayan yollardan biri de dildir. Bilgi, duygu ve düşünceleri şekillendiren ve filozofların hikmet olarak isimlendirdikleri bilgeliğe ulaştıran unsurların en önemlilerinden biri dildir. Dil olmaksızın insanların bilimsel faaliyetleri sürdürmesi mümkün değildir. Çünkü dil, önceki kuşaklardan aktarılan bilimsel mirası sonraki kuşaklara aktaran önemli araçtır. Ayrıca zaman, bilimsel ve kültürel gerçeklik, dil olgusuna duyulan gereksinimi zorunlu kılmaktadır. Bundan dolayı dil eğitimi ile ilgili ve dil ediniminin en etkili ve en iyi yollarına dair yapılan araştırmalar büyük bir önem kazanmaktadır.
Bu araştırma, dil edinimi ve dil öğretimi olgusuna ve bu iki olgu arasındaki farka değinmektedir. Ayrıca konusu dil edinimi olan en önemli kuramları, dil edinimi alanında araştırmaları bulunan dil felsefecilerinin bu konudaki görüşlerini de ele almaktadır.
Bu çalışma, en önemli dil edinimi kuramlarını bilimsel ve karşılaştırmalı bir şekilde sunmayı ve yorumlamayı amaçlamaktadır. Dil edinimi kuramları arasında yapılacak karşılaştırmaların dil öğretimi ve dil edinimi alanına katkı sunacak çıkarımlar olması amaçlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdusselam, Halid (2012). “Devru’l-luğati’l-umm fî te’allumi’l-luğati’l-’arabiyyeti’l-fushâ”. Doktora Tezi, Câmi’atu Ferhât ’Abbâs Setîf, Cezayir.
- Kasım, Ahmed-Ensâ, Muhammed (2000). Mukaddime fî saykûlûciyyeti’l-luğa. Kahire: Merkezu’l-İskenderiyye li’l-Kitâb.
- Aksan, Doğan (2015). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. 6. bs. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Allahverdi, Fatima Zehra (2016). “The impact of school type”. European Journal of Educational Studies 8(1): 35-44.
- Behensâvî, Hüsam. t.y. ’İlmu’l-luğati’n-nefsî ve iktisâbu’l-luğa. Sayda: Mektebetu’l-Ğazâlî.
- Brown, H. Douglas (2000). Teaching by Principles: An Interactive Approach to Language Pedagogy. New York: Pearson Education.
- Cameron, Lynne (2001). Teaching Languages to Young Learners. Cambridge: Cambridge University Press.
- Celce-Murcia, Marianne (1991). Teaching English as a Second or Foreign Language. USA: Heinle & Heinle Publishing.
- Chomsky, Noam (1990). el-Luğa ve muşkilâtu’l-ma’rife. çev. Hamza el-Mezînî. Kasablanka: Dâru Tûbkâl.
- Demi̇rci̇, Kerim (2010). “Davranışsal Dil Bilimine Kısa Bir Bakış: L. Bloomfield ve B. F. Skinner Yaklaşımları”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten 56(2008/1): 63-70.
- Descartes, René (1985). Makâl ’an el-menhec. 3. bs. Kahire: el-Hey’etu’l-Mısriyye li’l-Kitâb.
- Ellis, Rod (1997). Second Language Acquisition. Oxford: Oxford University Press.
- Ferâ’, Saîd. t.y. “et-Tıfl ve iktisâbu’l-luğa beyne’l-binâiyye ve’t-tevlîdiyye”. Mecelletu Ruâ Terbeviyye (44-45).
- Ferdinand de Saussure. t.y. Cours de linguistique generale. 3. bs. Bağdat: Dâru’l-Âfâk.
- Güvendir, Emre-Işıl Gamze Yıldız (2014). Dil Edinimi. 1. bs. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Ğalafân, Mustafa. t.y. el-Lisâniyyât et-tevlîdiyye mefâhîm ve emsiler. Ürdün: ’Alemu’l-Kutubi’l-Hadîse.
- Hassânî, Ahmed (2009). Dirâsât fî’l-lisâniyyâti’t-tatbîkiyye: Haklu ta’lîmi’l-luğât. 2. bs. Cezayir: Dîvânu’l-Matbû’âti’l-Câmi’iyye.
- Hûlî, Muhammed Ali (1988). el-Hayâtu ma’a luğateyn. Riyad.
- İbn Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. t.y. el-Hasâis. 4. bs. Kahire: el-Hey’etu’l-Mısriyye’l-’Âmme li’l-Kitâb.
- İbn Manzûr, Cemâluddin Muhammed b. Mukerrem (1993). “Leğâ”.
- İsmail, Salah (2017). Felsefetu’l-luğa. Kahire: ed-Dâru’l-Mısriyye el-Lubnâniyye.
- Katâmî, Yusuf (2012). Numuvvu’t-tıfl el-ma’rifî ve’l-luğavî. 2. bs. Amman: el-Ehliyye li’n-Neşr ve’t-Tevzî’.
- Lightbown, Pasty M.- Spada, Nina (2013). How Languages are Learned. Oxford: Oxford University Press.
- Quine, Willard Van Orman (1960). Word and Object. Massachusetts: The Massachusetts Institute of Technology.
- Quine, Willard Van Orman (1970). “Philosophical Progress in Language Theory”. Metaphilosophy 1(1).
- Rodgers, Theodore S.- Richards, Jack C. (2001). Approaches and Methods in Language Teaching. Cambridge: Cambridge University Press.
- Sâbit, Târık. t.y. el-İktisâbu’l-luğavî ve kadâyâhu ’inde İbn Haldûn. Kulliyetu.
- Mansûr, Seyyid Ahmed (1982). ’İlmu’l-luğati’n-nefsî. Suudi Arabistan: Câmi’atu’l-Melik Su’ûd.
Öz
Abstract
Language is one of the crucial tools that fulfill one of the essential tasks in obtaining information in all areas of life as it ensures understanding and communication between individuals. Also, language is one of the ways to learn the traditions and customs of any society. Language is an imperative element that shapes knowledge, feelings, and thoughts. Moreover, it conveys knowledge, wisdom, as philosophers have termed it. Without language, people cannot continue their scholarly activities. Language is the most vital tool that passes down scholarly heritage from one generation to the next. Also, time, scholarship, and cultural reality necessitate the need for language. Therefore, research on language education and the effective ways of language acquisition is of vital importance. This paper deals with the phenomenon of language acquisition and language teaching and the differences between these two. It also deals with the most relevant theories of language acquisition and the views of language philosophers who have research in the field of language acquisition. This paper aims to present and interpret the most important language acquisition theories in a scholarly and comparative manner. The comparisons made among language acquisition theories are on the implications of language teaching and language acquisition.
Anahtar Kelimeler
Language Language acquisition Theories in language acquisition
Kaynakça
- Abdusselam, Halid (2012). “Devru’l-luğati’l-umm fî te’allumi’l-luğati’l-’arabiyyeti’l-fushâ”. Doktora Tezi, Câmi’atu Ferhât ’Abbâs Setîf, Cezayir.
- Kasım, Ahmed-Ensâ, Muhammed (2000). Mukaddime fî saykûlûciyyeti’l-luğa. Kahire: Merkezu’l-İskenderiyye li’l-Kitâb.
- Aksan, Doğan (2015). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. 6. bs. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Allahverdi, Fatima Zehra (2016). “The impact of school type”. European Journal of Educational Studies 8(1): 35-44.
- Behensâvî, Hüsam. t.y. ’İlmu’l-luğati’n-nefsî ve iktisâbu’l-luğa. Sayda: Mektebetu’l-Ğazâlî.
- Brown, H. Douglas (2000). Teaching by Principles: An Interactive Approach to Language Pedagogy. New York: Pearson Education.
- Cameron, Lynne (2001). Teaching Languages to Young Learners. Cambridge: Cambridge University Press.
- Celce-Murcia, Marianne (1991). Teaching English as a Second or Foreign Language. USA: Heinle & Heinle Publishing.
- Chomsky, Noam (1990). el-Luğa ve muşkilâtu’l-ma’rife. çev. Hamza el-Mezînî. Kasablanka: Dâru Tûbkâl.
- Demi̇rci̇, Kerim (2010). “Davranışsal Dil Bilimine Kısa Bir Bakış: L. Bloomfield ve B. F. Skinner Yaklaşımları”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten 56(2008/1): 63-70.
- Descartes, René (1985). Makâl ’an el-menhec. 3. bs. Kahire: el-Hey’etu’l-Mısriyye li’l-Kitâb.
- Ellis, Rod (1997). Second Language Acquisition. Oxford: Oxford University Press.
- Ferâ’, Saîd. t.y. “et-Tıfl ve iktisâbu’l-luğa beyne’l-binâiyye ve’t-tevlîdiyye”. Mecelletu Ruâ Terbeviyye (44-45).
- Ferdinand de Saussure. t.y. Cours de linguistique generale. 3. bs. Bağdat: Dâru’l-Âfâk.
- Güvendir, Emre-Işıl Gamze Yıldız (2014). Dil Edinimi. 1. bs. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Ğalafân, Mustafa. t.y. el-Lisâniyyât et-tevlîdiyye mefâhîm ve emsiler. Ürdün: ’Alemu’l-Kutubi’l-Hadîse.
- Hassânî, Ahmed (2009). Dirâsât fî’l-lisâniyyâti’t-tatbîkiyye: Haklu ta’lîmi’l-luğât. 2. bs. Cezayir: Dîvânu’l-Matbû’âti’l-Câmi’iyye.
- Hûlî, Muhammed Ali (1988). el-Hayâtu ma’a luğateyn. Riyad.
- İbn Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. t.y. el-Hasâis. 4. bs. Kahire: el-Hey’etu’l-Mısriyye’l-’Âmme li’l-Kitâb.
- İbn Manzûr, Cemâluddin Muhammed b. Mukerrem (1993). “Leğâ”.
- İsmail, Salah (2017). Felsefetu’l-luğa. Kahire: ed-Dâru’l-Mısriyye el-Lubnâniyye.
- Katâmî, Yusuf (2012). Numuvvu’t-tıfl el-ma’rifî ve’l-luğavî. 2. bs. Amman: el-Ehliyye li’n-Neşr ve’t-Tevzî’.
- Lightbown, Pasty M.- Spada, Nina (2013). How Languages are Learned. Oxford: Oxford University Press.
- Quine, Willard Van Orman (1960). Word and Object. Massachusetts: The Massachusetts Institute of Technology.
- Quine, Willard Van Orman (1970). “Philosophical Progress in Language Theory”. Metaphilosophy 1(1).
- Rodgers, Theodore S.- Richards, Jack C. (2001). Approaches and Methods in Language Teaching. Cambridge: Cambridge University Press.
- Sâbit, Târık. t.y. el-İktisâbu’l-luğavî ve kadâyâhu ’inde İbn Haldûn. Kulliyetu.
- Mansûr, Seyyid Ahmed (1982). ’İlmu’l-luğati’n-nefsî. Suudi Arabistan: Câmi’atu’l-Melik Su’ûd.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dil Çalışmaları, Dilbilim |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Şubat 2021 |
| Kabul Tarihi | 29 Mart 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 1 |
* Hakemlerimizin uzmanlık alanlarını detaylı olarak girmesi süreçte hakem ataması açısından önem arz etmektedir.
* Dergimize gönderilen makaleler sadece ön değerlendirme sürecinde gerekçe gösterilerek geri çekilebilir. Değerlendirme sürecine geçen makalelerin geri çekilmesi mümkün değildir. Anlayışınız için teşekkür eder iyi çalışmalar dileriz.