KÜLLİYAT Osmanlı Araştırmaları Dergisi

Öz

 Türk İslam Edebiyatı
açısından Kur’ân-ı Kerim temel kaynakların başında gelmektedir. Satır arası
Kur’ân-ı Kerim çevirileri yeni Müslüman olmuş toplulukların tamamı açısından
önem arz etmektedir. Toplumsal ve tarihi olanın anlaşılması ya da yeniden
kurulması açısından kimi kıssalar ihtiva eden Kur’ân-ı Kerim, ümmet ile diğer
ümmetler arasında paydaşlığın inşası hususunda kimi kolaylıklar sağlamaktadır.
Ayet ve surelerin şiir dilinin imkânları dâhilinde manzum olarak tercüme veya
tefsir ediliyor olması edebiyatın Kur’ân-ı Kerim’le yakalamış olduğu çağrışımla
alakalıdır. Bu yeni edebiyat dünyasında Kur’ân-ı Kerim bütün olarak dilin
imkânları çerçevesinde tercüme edildiği gibi Kur’ân-ı Kerim’e ait kimi ayetler
manen veya lafzen iktibas veya telmih yoluyla da divan ve mesnevi tarzında
kaleme alınmış eserler de yer almaktadır. Kur’ân-ı Kerim’de var olan birçok
kıssa böylece edebiyatın konusu olmuş veya edebî eserlere kaynaklık teşkil
etmiştir. Milli Kütüphane yazma eserler koleksiyonu 06 Mil Yz A 8631/3 numarada
“Manzûme-i Kırâ’atî’l-Kur’ân” başlığıyla kayıtlı olan kaside, Kur’ân-ı
Kerim okumanın faziletlerinden bahseden bir manzumedir. 26 beyitten meydana
gelen bu manzumede Kur’ân-ı Kerim okumanın ve onu yeni nesillere öğretmenin
büyük bir erdem olduğundan bahsedilmektedir. Bu çalışmamızda “Manzume-i
Kırâ’ati’l- Kur’an” isimli manzume tanıtılarak manzumenin transkiripte haline
yer verilecektir.