Dergiabant

Kurʾân-ı Kerīm, Allah’ın rahmet ve merhametinin bir yansıması olarak, Hâtemu’l- Enbiyâ Hz. Muhammed (s.a.v) vasıtasıyla insanlığa gönderilen son ilahi mesajdır. Bu açıdan bakıldığında Kurʾân-ı Kerîm inanan bir mü’min için paha biçilmez bir hazine konumundadır. Çünkü Kurʾân insanoğlunu eşref-i mahluk mertebesine taşıyacak hakikatleri içeren hidayet rehberidir. Bu sebeple ilk nazil olduğu sahabe toplumundan başlamak üzere İslam Tarihi boyunca, Müslümanların nezdinde daima mukaddem olmuştur. Müslümanlar Kurʾân’ı her alanda hayat düsturu edindikleri gibi, konumuzla ilgisi bakımından, özellikle onun öğrenilmesi ve ezberlenmesi noktasında da üstün bir gayret içerisinde olmuşlardır. Bu makalede, Kurʾân öğretiminde, Hz. Peygamberden başlamak üzere takip edilen ta’lîm usulünün ne olduğundan ve bu usulün öneminden bahsedilecektir. Bu noktadan hareketle çalışmamızda; başarısı kanıtlanmış olan mezkûr yöntemin günümüzde, özellikle yüksek öğretimin lisans aşamasında nasıl uygulanabileceği üzerinde durulacaktır. Makalenin özellikle son kısmında, uzunca sayılabilecek bir tecrübeden hareketle, taʿlîm usulünün İlahiyat ve İslâmî İlimler Fakültelerindeki “Kurʾân Okuma ve Tecvîd” derslerinde de uygulanabilmesi noktasındaki gereklilikler, yöntem ve prensipler hususunda önerilerde bulunulacaktır.