Öz
The notion of asceticism, is one of the most important notion, in the sense of a person gaining verbal and behaviour consistency through sufistic culture.Asceticismis to take away everything except Allah and it is not give any more value to God than he deserves, except in Allah.It is pleased with what is; nor is it to worry about absence. It is to be rich with Allah. It is with Allah to be precious and sublime. In fact, the way to have positional, action, mental, emotional consistency and tenacity goes through becoming aware and experiencing the notion of asceticism. With all of these aspects, the asceticism which has positional, action, mental, emotional tenacity, stability and consistency is to catch emotional and mental balance, with avoiding the extreme attitude as well. For this reason, sense of asceticism is a prerequisite of achieving mental health including stable attitude and honesty which has the emotional and mental balance in itself. People with a sense of asceticism establish a balance of mind and soul, and approach life with a healing power, which enhances their decisions on life and creates a joyful energy of life. Therefore, as people who succeed in having a sense of asceticism approach life with consistency, balance and integrity, they also solve their emotional conflicts. Again, through the determination to eliminate their previous negative habits, as well as employing spiritual harmony, they internalize life with the discipline of sincerity. Possessing a sense of asceticism is also a contributing element on one’s cognitive consistency, self-realization, and self-challenging experiences.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- E. K., Abdurrezzâk. “Mu’cemu Istılâhâti’s-sûfiyye”. Thk. Abdulâl Şahin, Kahire: Dârû’l-Kutubi’l-Hadiseti, 1992.
- Afifi, E.A. Tasavvuf İslâm’da Manevî Devrim. Trc. H.İbrahim Kaçar-Murat Sülün. İstanbul: Risale Yayınları, 1996.
- Ahmed, E.B., el-Beyhakî, H. Kitâbü’z-zühd. Trc. Enbiya Yıldırım. İstanbul: İz Yayınları, 2000.
- Ankaravî, İ. "Minhâcü’l-fukara”. Haz. Saadettin Ekici. İstanbul: İnsan Yayınları, 1996.
- Asım, E. Kâmus tercümesi. 1. Cilt. İstanbul: Matbaatü Bahriyye, 1304/1305.
- Aybey, S. (2016). “İslâm’ın Penceresinden Çevre Etiği ve Mutluluk İlişkisi”. 3. International Symposium on Environment and Morality (ISEM 2016, 217). Alanya-Turkey.
- Budak, S. Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim Sanat Yayınları, 2000.
- Cebecioğlu, E. Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. Ankara: Rehber Yayınları, 1997.
- Cerrâh, V. b. “Kitâbu’z-zühd”. Thk. Abdurrahman b. Abdilcebbar el-Ferîvâî, Medine: Mektebetu’d-Dâ, 1994.
- Cevziyye, İ. K. Medâricu’s-salikîn. Beyrût: Darü’n-Nifâs, 1979.
- Dunner, D.L. Current Psychiatric Therapy. Philaldephia: Saoundes Company Pres, 2001.
- el-Mekkî, E.T. Kûtü'l-kulûb. Kahire: Mektebetü’t- Dârü’t-Türas, 2001.
- Ergül, N. “Tasavvufta çevre algısı”. The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science, 2/34 (Spring 2015): 206.
- es-Sülemî, E.A. Sülemî’nin Risaleleri-Tasavvufun Temel İlkeleri. Trc. Süleyman Ateş. Ankara: Yeni Ufuklar Neşriyat, 1981.
- Eva de Vitray, M. Duanın Ruhu. Trc. Cemal Aydın. İstanbul: Şûle Yayınları, 2004.
- Frankl, V. “Kendini Gerçekleştirme ve Kendini-İfade Etmenin Ötesinde”. Haz. Kemal Sayar, İstanbul: İz Yayıncılık 1991.
- Gazâlî Muhammed, E.H. İhyâ-ı ulûmi’d-dîn. Beyrut: Daru’l-Cîlî.
- Gunther, M.L., Jackson, J.C. The Cognitive Consequences of Critical Illnes. New York: The Career Pres, 2000.
- Herring, P., O'Connor, P. The Effects of Self-discovery. New York: American Psychiatric Association Pres, 1994.
- Hucvirî, A.O. Keşfu’l-mahcûb. Trc. Mahmud Ahmed Mâdî Ebu’l-Azâim Thk. İbrahim Dessûkî. Kâhire: Dâru’t Turâsi’l-Arabî, 1974.
- Kelâbâzî, E.B.M. Taarruf li-mezhebi ehli’t-tasavvuf. Kâhire: Mektebetu’l-Ezheriyyetu li’t-Turâs, 1992.
- Kuşeyrî, A. Risâletu’l-kuşeyrîyye fi ilmi’t-tasavvuf. Beyrût: Darû’l-Hayr, 1993.
- Mcgaughey, W. Rhythm and self-consciousness. Minneapolis: Thistlerose Pres, 2001.
- Muhammed, İbn Sa’d Tabakâtu’l-Kübrâ, Dârû’s-Sâdır, Beyrût, trz., c. 1, s.400.
- Mübârek, A. Kitâbü’z-zühd ve’r-rekâi. Nşr. Habiburrahman Azamî. Beyrût: Darû’l-Hayr, 1386.
- Nicholson Reynold A. Fi’t-tasavvufi’l-islâmi ve Tarihihi. Trc. Ebu’l-Ala Afifi. Kâhire: 1375/1956.
- Nicholson, R.A. The Mystics of Islam. U.K.: Oxford University Pres, 1959.
- Rûmî, M. C. Fîhi Mâ Fîh. Trc. Ahmed Avni Konuk. İstanbul: İz Yayıncılık, 2001.
- Rûmî, M.C. “Mesnevî-i Mânevî”. Haz. A. Nicholson. Tahran: İntişârât-ı Hermes, 2003.
- Sayın, E. Tasavvuf Terapisi. İstanbul: Nesil Yayınları, 2014.
- Schimmel, A. Tasavvufun Boyutları. Trc. Ender Güral. Ankara: Akçağ Yayınları, 1982.
- Schroeder, L.G. The Science of God. New York: Free Pres, 1997.
- Sühreverdî, E.H.S. Avârifu’l-Maârif. Kâhire: Mektebetü’l-Kâhire, 1973.
- Taftazânî, E.V. Medhal ile’t-tasavvufi’l-islâmî. Kâhire: Dârû’l-Kutubi’l-Hadiseti, 1991.
- Tatçı, M. Tasavvuf ve Rumûz, Yesevîlik Bilgisi. Ankara: Ahmet Yesevî Vakfı Yayınları, 1998.
- Tûsî, E.N.S. Luma fi’t-tasavvuf. Kâhire: Dârû’l-Kutubi’l-Hadiseti, 1960.
- Uludağ, S. Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Marifet Yayınları, 1999.
- Vehbi Yavuz, Y. Çalışma Hayatı ve İslâm, İstanbul: Feyiz Yayınları.
- Yılmaz, H.K. Anahatlarıyla Tasavvuf ve Tarikatlar. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2002.
- Yücer H. - Yılmaz M.S. (2012). “Şeriat ve Tasavvuf Bağlamında Din-Çevre İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme”. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi 1/4 (2002).
Öz
Zühd kavramı, tasavvuf kültürünün söz ve davranış tutarlılığı kazandırması yönünden en önemli kavramlarından birisidir. Zühd, Allah’tan başka her şeyi gönülden çıkarmak ve O’nun dışındaki hiçbir varlığa hak ettiğinden daha fazla değer vermemektir. O, ne varlığa sevinmek; ne de yokluğa üzülmektir. Allah ile zengin olmaktır. Allah ile değerli ve yüce olmaktır. Aslında hayatta hal, fiil, zihin, duygu tutarlılığı ve kararlığına sahip olmanın yolu, zühd kavramının farkına varmak ve onu tecrübe etmekten geçer. Bütün bu yönleriyle hal, fiil, zihin ve duygu kararlılığı, istikrarı ve tutarlılığı olan zühd, aynı zamanda aşırı uç tutumlardan kaçarak duygusal ve zihinsel dengeyi yakalamaktır. Bu nedenle özünde duygusal ve zihinsel dengenin olduğu dürüstlüğü, istikrarlı tutumu içerdiği için zühd anlayışı, ruh sağlığını gerçekleştirmenin bir ön şartıdır. Zühd sahibi insanlar, zihin ve gönül dengesini kurarak onları hayata dair kararlarında güçlü kılan ve yaşam enerjisinin sağlanmasında mutlu eden tedavi edici bir güçle hayata bakarlar. Bu nedenle zühd sahibi olmayı başaran insanlar tutarlılık, denge ve bütünlük içerisinde hayata yaklaştıkları için, duygusal çatışmalarını da çözmüş olurlar. Yine onlar, daha önce yaptıkları olumsuz alışkanlıkları ortadan kaldırma kararlılığı içerisinde ruhsal uyumla beraber dürüstlük disipliniyle yaşamı içselleştirirler. Aynı zamanda zühd sahibi olmak, kişinin bilişsel tutarlılığı, kendini-keşfetmesi ve kendini-aşma tecrübesi üzerinde yardımcı bir unsurdur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- E. K., Abdurrezzâk. “Mu’cemu Istılâhâti’s-sûfiyye”. Thk. Abdulâl Şahin, Kahire: Dârû’l-Kutubi’l-Hadiseti, 1992.
- Afifi, E.A. Tasavvuf İslâm’da Manevî Devrim. Trc. H.İbrahim Kaçar-Murat Sülün. İstanbul: Risale Yayınları, 1996.
- Ahmed, E.B., el-Beyhakî, H. Kitâbü’z-zühd. Trc. Enbiya Yıldırım. İstanbul: İz Yayınları, 2000.
- Ankaravî, İ. "Minhâcü’l-fukara”. Haz. Saadettin Ekici. İstanbul: İnsan Yayınları, 1996.
- Asım, E. Kâmus tercümesi. 1. Cilt. İstanbul: Matbaatü Bahriyye, 1304/1305.
- Aybey, S. (2016). “İslâm’ın Penceresinden Çevre Etiği ve Mutluluk İlişkisi”. 3. International Symposium on Environment and Morality (ISEM 2016, 217). Alanya-Turkey.
- Budak, S. Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim Sanat Yayınları, 2000.
- Cebecioğlu, E. Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. Ankara: Rehber Yayınları, 1997.
- Cerrâh, V. b. “Kitâbu’z-zühd”. Thk. Abdurrahman b. Abdilcebbar el-Ferîvâî, Medine: Mektebetu’d-Dâ, 1994.
- Cevziyye, İ. K. Medâricu’s-salikîn. Beyrût: Darü’n-Nifâs, 1979.
- Dunner, D.L. Current Psychiatric Therapy. Philaldephia: Saoundes Company Pres, 2001.
- el-Mekkî, E.T. Kûtü'l-kulûb. Kahire: Mektebetü’t- Dârü’t-Türas, 2001.
- Ergül, N. “Tasavvufta çevre algısı”. The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science, 2/34 (Spring 2015): 206.
- es-Sülemî, E.A. Sülemî’nin Risaleleri-Tasavvufun Temel İlkeleri. Trc. Süleyman Ateş. Ankara: Yeni Ufuklar Neşriyat, 1981.
- Eva de Vitray, M. Duanın Ruhu. Trc. Cemal Aydın. İstanbul: Şûle Yayınları, 2004.
- Frankl, V. “Kendini Gerçekleştirme ve Kendini-İfade Etmenin Ötesinde”. Haz. Kemal Sayar, İstanbul: İz Yayıncılık 1991.
- Gazâlî Muhammed, E.H. İhyâ-ı ulûmi’d-dîn. Beyrut: Daru’l-Cîlî.
- Gunther, M.L., Jackson, J.C. The Cognitive Consequences of Critical Illnes. New York: The Career Pres, 2000.
- Herring, P., O'Connor, P. The Effects of Self-discovery. New York: American Psychiatric Association Pres, 1994.
- Hucvirî, A.O. Keşfu’l-mahcûb. Trc. Mahmud Ahmed Mâdî Ebu’l-Azâim Thk. İbrahim Dessûkî. Kâhire: Dâru’t Turâsi’l-Arabî, 1974.
- Kelâbâzî, E.B.M. Taarruf li-mezhebi ehli’t-tasavvuf. Kâhire: Mektebetu’l-Ezheriyyetu li’t-Turâs, 1992.
- Kuşeyrî, A. Risâletu’l-kuşeyrîyye fi ilmi’t-tasavvuf. Beyrût: Darû’l-Hayr, 1993.
- Mcgaughey, W. Rhythm and self-consciousness. Minneapolis: Thistlerose Pres, 2001.
- Muhammed, İbn Sa’d Tabakâtu’l-Kübrâ, Dârû’s-Sâdır, Beyrût, trz., c. 1, s.400.
- Mübârek, A. Kitâbü’z-zühd ve’r-rekâi. Nşr. Habiburrahman Azamî. Beyrût: Darû’l-Hayr, 1386.
- Nicholson Reynold A. Fi’t-tasavvufi’l-islâmi ve Tarihihi. Trc. Ebu’l-Ala Afifi. Kâhire: 1375/1956.
- Nicholson, R.A. The Mystics of Islam. U.K.: Oxford University Pres, 1959.
- Rûmî, M. C. Fîhi Mâ Fîh. Trc. Ahmed Avni Konuk. İstanbul: İz Yayıncılık, 2001.
- Rûmî, M.C. “Mesnevî-i Mânevî”. Haz. A. Nicholson. Tahran: İntişârât-ı Hermes, 2003.
- Sayın, E. Tasavvuf Terapisi. İstanbul: Nesil Yayınları, 2014.
- Schimmel, A. Tasavvufun Boyutları. Trc. Ender Güral. Ankara: Akçağ Yayınları, 1982.
- Schroeder, L.G. The Science of God. New York: Free Pres, 1997.
- Sühreverdî, E.H.S. Avârifu’l-Maârif. Kâhire: Mektebetü’l-Kâhire, 1973.
- Taftazânî, E.V. Medhal ile’t-tasavvufi’l-islâmî. Kâhire: Dârû’l-Kutubi’l-Hadiseti, 1991.
- Tatçı, M. Tasavvuf ve Rumûz, Yesevîlik Bilgisi. Ankara: Ahmet Yesevî Vakfı Yayınları, 1998.
- Tûsî, E.N.S. Luma fi’t-tasavvuf. Kâhire: Dârû’l-Kutubi’l-Hadiseti, 1960.
- Uludağ, S. Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Marifet Yayınları, 1999.
- Vehbi Yavuz, Y. Çalışma Hayatı ve İslâm, İstanbul: Feyiz Yayınları.
- Yılmaz, H.K. Anahatlarıyla Tasavvuf ve Tarikatlar. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2002.
- Yücer H. - Yılmaz M.S. (2012). “Şeriat ve Tasavvuf Bağlamında Din-Çevre İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme”. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi 1/4 (2002).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Mart 2018 |
| Kabul Tarihi | 29 Mayıs 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 1 |