ʿArḍ Akhbār Usūl bar Qurān wa ʿUkūl, Abū al-Faḍl Ibn al-Rıḍā al-Burquʿī, Ar-Riyāḍ: Dāru’l-ʿAkīda, 2014, 1027p.
Abstract
Keywords
References
- ʿÂmilî, Zeynüddin Ali. el-Bidâye fî ʿilmi’d-dirâye. Kûm: İntişârât Mahallâtî, 1421 h.
- Burkaʿî, Ebû’l-Fazl İbnü’r-Rızâ. ʿArd Ahbâr Usûl ber Kur’ân ve ʿUkûl. er-Riyâz: Dâru’l-ʿakîde, 2014 m.
- Hillî, Hasan b. Yusuf b. Ali b. el-Mutahhar. Ricâlu’l-Hillî. Necef: Dâru’z-zehâir, 1411 h.
- Keşşî, Muhammed b. Ömer. Ricalü’l-Keşşî. Meşhed: Menşûrât Câmiʿa Meşhed, 1409 h.
- Meclisî, Muhammed Bâkır b. Muhammed Takiyy. Mirâtu’l-ʿukûl. 26 Cilt. Tahrân: Dâru’l-kutubi’l-islâmiyye, 1404h.
- Necâşî, Ebû’l-ʿabbâs Ahmed b. Ali. Ricâlu’n-Necâşî. Kûm: Müessesetu’n-neşri’l-İslâmî, 1406 h.
- Subhânî, Cafer. Usûlu’l-Hadîs ve Ahkâmuhu. Kum: Müessesetu’l-İmam Sâdık, 1435 h.
- Tûsî, Muhammed. b. el-Hasan. el-Fihrist. Kum: Setâre, 1420 h.
Abstract
إن النقد هو الذي يوصل الناس من
العلم الضروري إلى العلم النظري، وقد تطورت الحضارة الإسلامية بنقد العلماء
المسلمين للأفكارَ والمعتقدات الأجنبية الصادرة عن غير المسلمين، ولم يكن النقد مقتصراً
على الأديان فقط، بل شمل المذاهب الإسلامية، ولا شك أن نشأة شخص ما في بيئة شيعية ودراسته
ثم تدريسه فيها، وتأليفه عدة كتب لتبيين مذهبه ودفاعه عنه، ثم بعد كل ذلك يغيّر
مذهبه الذي دافَعَ عنه أكثر من أربعين سنة ويعتنق مذهباً انتقده لسنوات ويتمسك به -
أمرٌ لافتٌ للنظر.
وهذا العالم السني هو أبو الفضل ابن
الرضا البرقعي المولود في سنة 1908م في مدينة قم من إيران والذي نشأ في الحوزة
العلمية فيها، ويرجع نسبه إلى الإمام السابع موسى الكاظم الذي يعده الشيعة من
المعصومين كسائر الأئمة الأحد عشر، وكان شيعياً متعصباً للمذهب الجعفري في شبابه،
وبدأ بتلقي علمه عن العلماء المشتهرين مثل: عبد الكريم الحائري، وآية الله حجة كوه
كمراه، وغيرهم من علماء الشيعة، ونال درجة الاستنباط في المذهب الجعفري الاثني
عشري، وأجيز برتبة الاجتهاد في قم والنجف بإجازة أبي
القاسم الحسيني الكاشاني، وأبي الحسن الموسوي الأصفهاني.
References
- ʿÂmilî, Zeynüddin Ali. el-Bidâye fî ʿilmi’d-dirâye. Kûm: İntişârât Mahallâtî, 1421 h.
- Burkaʿî, Ebû’l-Fazl İbnü’r-Rızâ. ʿArd Ahbâr Usûl ber Kur’ân ve ʿUkûl. er-Riyâz: Dâru’l-ʿakîde, 2014 m.
- Hillî, Hasan b. Yusuf b. Ali b. el-Mutahhar. Ricâlu’l-Hillî. Necef: Dâru’z-zehâir, 1411 h.
- Keşşî, Muhammed b. Ömer. Ricalü’l-Keşşî. Meşhed: Menşûrât Câmiʿa Meşhed, 1409 h.
- Meclisî, Muhammed Bâkır b. Muhammed Takiyy. Mirâtu’l-ʿukûl. 26 Cilt. Tahrân: Dâru’l-kutubi’l-islâmiyye, 1404h.
- Necâşî, Ebû’l-ʿabbâs Ahmed b. Ali. Ricâlu’n-Necâşî. Kûm: Müessesetu’n-neşri’l-İslâmî, 1406 h.
- Subhânî, Cafer. Usûlu’l-Hadîs ve Ahkâmuhu. Kum: Müessesetu’l-İmam Sâdık, 1435 h.
- Tûsî, Muhammed. b. el-Hasan. el-Fihrist. Kum: Setâre, 1420 h.
Abstract
Hz. Peygamber (s.a.v.)’in vefatından sonra genişleyen İslâm
devleti bünyesine farklı ırk ve düşünceleri katmıştır. Zamanla İslâmîleşen ve
gittikçe zenginleşen bu yapıyla birlikte büyük İslâm medeniyeti şekillenmiştir.
Kur’ân’ın sürekli teşvik ettiği sorgulama ve hakikate ulaşmaya teşvik etmenin
bu medeniyetin şekillenmesindeki rolü yadsınamaz. Zira böylece -dahili ve harici etkilerle- toplumda zuhur
eden yeni dini anlayışlar İslâm alimler arasında müzakere edilmiş, tartışılmış
ve yeri geldiğinde muhataplarına reddiyeler yazılmıştır. Günümüze kadar devam
eden bu tetkik ve tenkit anlayışı İslâm mezhepleri arasında zaman zaman daha
müteşeddid şekilde vuku bulmuştur. Hiç şüphesiz bunlar arasında yıllarca kendi
mezhebinin fikriyatı altında yetişmiş, bu konuda dersler verip onlarca öğrenci
yetiştirmiş ve bir o kadar da kitap telif ettikten sonra yıllardır bağlı olduğu
mezhebi terk ederek münekkidi olduğu mezhebin saflarına katılıp, sonrasında
hayatının sonuna kadar içinde doğup büyüdüğü dini anlayışa karşı mücadele eden
bir âlimin varlığı dikkatleri üzerine çekmektedir.
Nesebi, İmâmiyye Şîʿası tarafında masum kabul edilen
yedinci İmâm Musa Kâzım’a dayanan Ebu’l-Fazl İbnu’r-Rıza el-Burka‘î (ö.1992)
İran’ın kum şehrindendir. Gençliğinde ilmî havzada eğitimine başlayan Burka‘î
İmâmiyye Şîʿaʿsı’nın önde gelen âlimlerinden Abdulkerim Hâirî el-Yezdî,
Âyetullah Hüccet Kûh
Kemrâh ve Âyetullah Ebu’l-Hasan el-İsfahânî başta olmak üzere birçok kişiden
dersler aldı. Yaklaşık 40 sene İmâmiyye Şiʿâsı’nın önde gelen âlimleri arasında
bulunmuş ve kendisine Ebu'l-Kâsım el-Hüseynî el-Kâşânî ve Ebu’l-Hasan el-Mevsevî
el-Isfahânî tarafından kendi istinbâtıyla amel etme yetkisi verildi. Böylece
hem Kum’dan hem de Necef’ten içtihâd icâzeti almıştır. İslâm âleminin içinde
bulunduğu durum, mezhebi bölünmeler ve Müslümanların sürekli fitneye maruz
kalmaları hususunda duymuş olduğu hüzün (s.1) ve biraz da zamanında ki siyasi
problemler ve baskılarında etkisiyle yıllardır takip ettiği İmâmî Şîʿi
mezhebini bırakarak Ehl-i Sünnet saflarına geçmiştir. Daha önceden Şiîlikten
Sünnîliğe geçen Esedullah Hâr Kânî (ö.1936), Şeriʿât Seneklecî (ö.1943) ve
Ahmed Kisrevî (ö.1945) gibi şahısların eski inançlarına reddiyeleri vardır.
Hatta Burkaʿî mutaassıp bir şîʿi olduğu dönemlerde Ahmed Kisrevî’ye reddiye
yazmıştır. Daha sonradan kendisi de Sünnîliğe geçince önceki mefkuresine
reddiyeler yazmıştır.
Keywords
References
- ʿÂmilî, Zeynüddin Ali. el-Bidâye fî ʿilmi’d-dirâye. Kûm: İntişârât Mahallâtî, 1421 h.
- Burkaʿî, Ebû’l-Fazl İbnü’r-Rızâ. ʿArd Ahbâr Usûl ber Kur’ân ve ʿUkûl. er-Riyâz: Dâru’l-ʿakîde, 2014 m.
- Hillî, Hasan b. Yusuf b. Ali b. el-Mutahhar. Ricâlu’l-Hillî. Necef: Dâru’z-zehâir, 1411 h.
- Keşşî, Muhammed b. Ömer. Ricalü’l-Keşşî. Meşhed: Menşûrât Câmiʿa Meşhed, 1409 h.
- Meclisî, Muhammed Bâkır b. Muhammed Takiyy. Mirâtu’l-ʿukûl. 26 Cilt. Tahrân: Dâru’l-kutubi’l-islâmiyye, 1404h.
- Necâşî, Ebû’l-ʿabbâs Ahmed b. Ali. Ricâlu’n-Necâşî. Kûm: Müessesetu’n-neşri’l-İslâmî, 1406 h.
- Subhânî, Cafer. Usûlu’l-Hadîs ve Ahkâmuhu. Kum: Müessesetu’l-İmam Sâdık, 1435 h.
- Tûsî, Muhammed. b. el-Hasan. el-Fihrist. Kum: Setâre, 1420 h.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Religious Studies |
| Journal Section | Book Reviews |
| Authors | |
| Publication Date | July 31, 2019 |
| Submission Date | May 15, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Issue: 2 |
HADITH is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).