Research Article
BibTex RIS Cite

Teaching Arabic within the Context of Linguistics, Pedagogy and Psychology

Year 2018, Volume: 22 Issue: 2, 1259 - 1274, 25.06.2018

Abstract

As
well as benefiting from a number of disciplines to determine the approaches and
methods to teach foreign languages, the content of the language teaching is
mainly determined by the results obtained from the interaction between
linguistics, pedagogy and psychology. Qualified foreign language education can
become possible by the teaching activity which brings these sciences together.
For this, it is necessary to set the standards in these fields for teaching
Arabic as a foreign language. This article aims to present suggestions for
these fields by evaluating the theories, methods and practices of educational
psychology, applied linguistics and pedagogy for teaching Arabic. It is thought
that these suggestions will be guiding lights in setting the standards that are
necessary for teaching Arabic in a qualified way.

References

  • el-Abraş, M. (2000). Anasiru’l-luğa ve hasâisuhâ, Riyad: Mektebetu’r-Reşid.
  • Akyüz, Y. (2014). Arapça Öğretiminde Drama Tekniği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Erzurum.
  • Demircan, Ö. (2013). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. İstanbul: Der yayınları.
  • Dönmezler, İ. (1996). Eğitim Psikolojisi. İzmir: Can Ofset.
  • Demirel, Ö. (2004). Öğretim İlke ve Yöntemleri-Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem YayAyınları.
  • Demirezen, M. (2004) “Relations between Psycholinguistic Approach and Foreign Language Learning and Teaching”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17, 26-36.
  • Els, T. ve dğr. (1984). Applied Linguistics and The Learning of Foreign Languages. London: Edward Arnold.
  • Güneş, F. (2011). “Dil Öğretim Yaklaşımları Ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar” Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 8, sy: 15, 123-148.
  • İbn Cinnî, E. (1371/1952). el-Hasâis, nşr. Muhammet Ali en-Neccâr, Mısır: el-Mektebetu’l İlmiyye.
  • İbn Haldûn. (2004). Mukaddime. çev. Halil Kendir, 2 cilt. Ankara: İmaj.
  • Kıran, Z. (2000). Dilbilime Giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Martinet, A. (1998). İşlevsel Genel Dilbilim. çev. Berke Vardar. İstanbul: Matbaa 70.
  • en-Nâka, M. (2011). el-Medhal fi tedrisi’n-nahv, Riyad: Mektbetu’r-Raşid.
  • Onart, A. (1973) “Değişik Yönleriyle Yapısalcılık ve "Yapı" Kavramı”, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, Temmuz 1973, C: XXVIII, S: 262, s. 243-251.
  • Peçenek, D. (2008). “Yabancı Dil Öğretiminde Dilbilgisi”, A. Ü. Dil Dergisi 141, 67-84.
  • Selçuk, Z. (2005). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Senemoğlu, N. (2000). Gelişim Öğrenme ve Öğretim, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Senemoğlu, O. (1990). "Dilbilim Kuramları ve Yabancı Dil Öğretimi". Dilbilim 9, 193-222.
  • Senemoğlu, O. (1980). “Yabancı Dil Öğretiminde Öncelik Sorunları” Dilbilim 5, 61-66.
  • Saeed, J. (1997). Semantics. UK: Blackwell Publishes Ltd.
  • Strevens, P. (1995) “Uygulamalı Dilbilim: Bir Özet”, çev. Nesibe Fakılı, A. Ü. Tömer Dil Dergisi Dilbilim Cevirileri Özel Sayısı, 17-28.
  • Tuayme, R. (2011). el-Mebadiu ve’l-ususu’l-âmme li beramici ta‘limi’l-luğati’l-Arabiyye li ağrad âmme, Riyad: Mektbetu’r-Raşid.
  • Turner, M. (1996). The Literary Mind. Oxford: Oxford University Press.
  • et-Tuvayci, H. (1988). et-Taknolocya ve’t-tebiye, Kuveyt: Daru’l-Kalem.
  • Tokdemir, A, (1999) “Anadil ve İkinci Dil”. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi sy.13, 21-24.
  • Yâkut, A. (1985). Fî ‘ilmi’l-lugati’t-tekabuli. İskenderiyye: Dâru’l-Marife.
  • Yaylagül, Ö. (2015). Göstergebilim ve Dilbilim, Ankara: Hece Yayınları.
  • Zengin, D. (2005) “Yabancı Dil Öğretimi Kuramları ve Sözcük Öğretimi”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, XC, sy. 646, 360-368.

Dilbilim, Eğitimbilim ve Ruhbilim Bağlamında Arapça Öğretimi

Year 2018, Volume: 22 Issue: 2, 1259 - 1274, 25.06.2018

Abstract

Yabancı dil öğretim yaklaşım ve
yöntemlerinin belirlenmesinde birçok disiplinden yararlanılmakla beraber dil
öğretiminin içeriğini daha çok dilbilim, eğitimbilim ve ruhbilimin
etkileşiminden çıkarılan sonuçlar belirlemektedir. Nitelikli yabancı dil
öğretimi bu bilim dallarını bir araya getiren öğretim faaliyetiyle mümkün olabilir.
Bunun için Arapçanın yabancı dil olarak öğretiminde bu alanlardaki
standartların belirlenmesi gerekmektedir. Bu makale eğitim psikolojisi,
uygulamalı dilbilim ve eğitimbilimin teori, yöntem ve uygulamalarını Arapça
öğretimi ekseninde değerlendirerek bu alanlara dair öneriler sunmayı
hedeflemektedir. Bu önerilerin nitelikli bir Arapça öğretimi için gerekli olan
standartların belirlenmesinde yol gösterici olacağı düşünülmektedir.


References

  • el-Abraş, M. (2000). Anasiru’l-luğa ve hasâisuhâ, Riyad: Mektebetu’r-Reşid.
  • Akyüz, Y. (2014). Arapça Öğretiminde Drama Tekniği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Erzurum.
  • Demircan, Ö. (2013). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. İstanbul: Der yayınları.
  • Dönmezler, İ. (1996). Eğitim Psikolojisi. İzmir: Can Ofset.
  • Demirel, Ö. (2004). Öğretim İlke ve Yöntemleri-Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem YayAyınları.
  • Demirezen, M. (2004) “Relations between Psycholinguistic Approach and Foreign Language Learning and Teaching”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17, 26-36.
  • Els, T. ve dğr. (1984). Applied Linguistics and The Learning of Foreign Languages. London: Edward Arnold.
  • Güneş, F. (2011). “Dil Öğretim Yaklaşımları Ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar” Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 8, sy: 15, 123-148.
  • İbn Cinnî, E. (1371/1952). el-Hasâis, nşr. Muhammet Ali en-Neccâr, Mısır: el-Mektebetu’l İlmiyye.
  • İbn Haldûn. (2004). Mukaddime. çev. Halil Kendir, 2 cilt. Ankara: İmaj.
  • Kıran, Z. (2000). Dilbilime Giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Martinet, A. (1998). İşlevsel Genel Dilbilim. çev. Berke Vardar. İstanbul: Matbaa 70.
  • en-Nâka, M. (2011). el-Medhal fi tedrisi’n-nahv, Riyad: Mektbetu’r-Raşid.
  • Onart, A. (1973) “Değişik Yönleriyle Yapısalcılık ve "Yapı" Kavramı”, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, Temmuz 1973, C: XXVIII, S: 262, s. 243-251.
  • Peçenek, D. (2008). “Yabancı Dil Öğretiminde Dilbilgisi”, A. Ü. Dil Dergisi 141, 67-84.
  • Selçuk, Z. (2005). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Senemoğlu, N. (2000). Gelişim Öğrenme ve Öğretim, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Senemoğlu, O. (1990). "Dilbilim Kuramları ve Yabancı Dil Öğretimi". Dilbilim 9, 193-222.
  • Senemoğlu, O. (1980). “Yabancı Dil Öğretiminde Öncelik Sorunları” Dilbilim 5, 61-66.
  • Saeed, J. (1997). Semantics. UK: Blackwell Publishes Ltd.
  • Strevens, P. (1995) “Uygulamalı Dilbilim: Bir Özet”, çev. Nesibe Fakılı, A. Ü. Tömer Dil Dergisi Dilbilim Cevirileri Özel Sayısı, 17-28.
  • Tuayme, R. (2011). el-Mebadiu ve’l-ususu’l-âmme li beramici ta‘limi’l-luğati’l-Arabiyye li ağrad âmme, Riyad: Mektbetu’r-Raşid.
  • Turner, M. (1996). The Literary Mind. Oxford: Oxford University Press.
  • et-Tuvayci, H. (1988). et-Taknolocya ve’t-tebiye, Kuveyt: Daru’l-Kalem.
  • Tokdemir, A, (1999) “Anadil ve İkinci Dil”. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi sy.13, 21-24.
  • Yâkut, A. (1985). Fî ‘ilmi’l-lugati’t-tekabuli. İskenderiyye: Dâru’l-Marife.
  • Yaylagül, Ö. (2015). Göstergebilim ve Dilbilim, Ankara: Hece Yayınları.
  • Zengin, D. (2005) “Yabancı Dil Öğretimi Kuramları ve Sözcük Öğretimi”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, XC, sy. 646, 360-368.
There are 28 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Makaleler
Authors

Yakup Kızılkaya

Ziad Abdallah

Publication Date June 25, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 22 Issue: 2

Cite

APA Kızılkaya, Y., & Abdallah, Z. (2018). Dilbilim, Eğitimbilim ve Ruhbilim Bağlamında Arapça Öğretimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(2), 1259-1274.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.